Cześć wszystkim! Dzisiaj mam dla was krótką recenzję i opis wymienionej w tytule książki. Nie bez powodu została ona lekturą szkolną, a przecież sami wiecie jak to z nimi jest ;) Sama początkowo podchodziłam do niej niechętnie z myślą 'O matko, kolejna nudna lektura, jest jakieś streszczenie?!'. Szybko okazało się ono niepotrzebne.
~ D. Terakowska "Poczwarka"
Książka pt. "Poczwarka" jest jedyna w swoim rodzaju. Otwiera przed czytelnikiem niezwykły świat, który objawia się tylko wybranym. Powieść w niezwykły sposób dotyka też tematyki wiary i Boga, co uwydatnia się z każdym wejściem do Ogrodu. Po jej przeczytaniu na długo zmienia się nasze postrzeganie drugiego człowieka. Lektura uczy nas, by spojrzeć głębiej i docenić wnętrze, w którym często odnajdziemy motyla budzącego się do życia :)
Osobiście, oceniam ją na 9/10. Podczas czytania zdarzało mi się utożsamiać z Myszką. Utwór nie należy do tych z ''happy endem'', lecz pokazuje nam prawdę o ludziach na pozór innych, odrażających, a w rzeczywistości pięknych jak każdy z nas.
Dorota Terakowska bardzo dobrze wybrała i przedstawiła temat chorych dzieci. ''Poczwarka" opowiada o dziewczynce, Myszce, która cierpi na jeden z cięższych objawów Zespołu Downa. Jej rodzice, Adam i Ewa, są parą prosto z kolorowych magazynów, co pokazuje również ich dom, udekorowany według ścisłych zasad feng shui; wszystko ma kolor biały, cała willa jest poukładana, nowoczesna i czysta, a zwykłe przesunięcie książki grozi zachwianiem harmonii. Oczywiście, gdy główna bohaterka pojawia się w ich rezydencji, wszystko wywraca się do góry nogami. Adam zamyka się w gabinecie (ale, czy na pewno?), natomiast Ewa skazana zostaje na wychowywanie córki, i kochanie jej mimo choroby. Zawsze jednak może liczyć na chwilę spokoju pojawiającą się kiedy tylko za Myszką zamkną się drzwi strychu...
"Człowiek bez choćby jednej tajemnicy jest jak orzech, z którego po rozłupaniu zostaje sama skorupa." ~ D. Terakowska "Poczwarka"
Książka pt. "Poczwarka" jest jedyna w swoim rodzaju. Otwiera przed czytelnikiem niezwykły świat, który objawia się tylko wybranym. Powieść w niezwykły sposób dotyka też tematyki wiary i Boga, co uwydatnia się z każdym wejściem do Ogrodu. Po jej przeczytaniu na długo zmienia się nasze postrzeganie drugiego człowieka. Lektura uczy nas, by spojrzeć głębiej i docenić wnętrze, w którym często odnajdziemy motyla budzącego się do życia :)
Osobiście, oceniam ją na 9/10. Podczas czytania zdarzało mi się utożsamiać z Myszką. Utwór nie należy do tych z ''happy endem'', lecz pokazuje nam prawdę o ludziach na pozór innych, odrażających, a w rzeczywistości pięknych jak każdy z nas.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz